10. | Back to normal

De 6 weken zomervakantie zijn voorbij. Iedereen klaagde over de zomer. Over hoe koud het wel niet was, de constante wind, de regen en wanneer de zomer nou eindelijk zou beginnen.

Nou, die kwam in de laatste week. En die hadden wij als vakantie in de agenda gezet. We hebben één dag geklust (laatste slechte dag met regen), ik ben één dag om half 6 opgestaan om 8 deuren te verven en de rest van de week hebben we op het strand van Waihi Beach gelegen, een hele mooie wandeling gemaakt en het goud museum van Waihi bezocht. Aangezien we ons klushuis op 1 maart gaan verhuren (EINDELIJK!), vonden we een beetje historie over Waihi geen overbodige luxe. Nu we er dan toch nog zijn....

Ik sleep overal informatieboekjes van mee. 'The 15 must-do-walks in the Coromandel' was er een van. Op een half uurtje rijden van Waihi, over slinger wegen en een stuk gravel road, kwamen we aan bij Wentworth Valley. Nummer 14 uit het boekje. Een makkelijk toegankelijk pad brengt je in 2,5 uur (heen en terug) naar de Wentworth Falls. Heerlijke natuur met overal varens en 'Nikau palms'. Luna noemde ze 'Papa Palms'. We liepen langs een beekje langzaam omhoog met als beloning de waterval. Ik moet eerlijk bekennen dat de waterval een klein beetje tegenviel rond deze tijd van het jaar (mijn mening), maar de wandeling zelf was zalig. Op de terugweg klauteren we over rotsen door het beekje en maken we een dam. Dat deed me denken aan mijn eigen jeugd: op de camping in Duitsland konden mijn zus, broer en ik uren in de beek spelen en dammen bouwen tot onze laarzen overstroomden.

Wentworth Valley

Whiritoa beach


De laatste dag van de vakantie, maandag 30 januari, was een landelijke feestdag: Auckland Anniversary Day. En mijn verjaardag. Hoe lekker was dat om deze in de zon te vieren. De zon is hier heel erg heet. Standaard de parasol mee en een fles zonnebrand factor 50 water resistant. Op een middag hebben we Luna te lang in het water gelaten tijdens het 'bodyboarden' en haar hele gezichtje was rood. Dat voelt écht niet goed als ouder om je kind te laten verbranden.

Inmiddels is het normale leven weer op gang gekomen. Luna is begonnen in Year 5 (bij weer een super leuke juf), Nico is terug op de golfbaan en ik lig al 3 dagen in het zwembad met babies en kleuters. Ik was stik zenuwachtig de eerste dag. Ik voel me toch een buitenlander die de taal niet goed genoeg spreekt om duidelijk aan ouders uit te leggen wat ze moeten doen in het water. Ik vind zwemmen leuk, maar ik ben geen Ranomi Kromowidjojo. Het zal moeten wennen, iedere nieuwe baan is spannend en je weet het allemaal nog niet zo. Op naar week 2.