maandag 20 november 2017

22. | Black Sticks vs Oranje

Deze week is de World Hockey League Final begonnen. In Auckland. Een toernooi van 10 dagen met de top 8 landen van de wereld. Openingswedstrijd vrijdag 17 november: NZ tegen NL. De nummer 5 tegen de nummer 1 van de wereld. Op papier een makkie. Op het veld een makkie. Eindstand 4-0.

Einde blog.

Nee, deze blog gaat over het oranje gevoel. Je eigen land aanmoedigen aan de andere kant van de wereld. Het maakt dan niet zoveel uit welke sport het is. Luna speelt hockey dus hebben we een beetje affiniteit met de sport en gaan we er als familie heen om "onze" dames toe te juichen.

Ik kom weinig Nederlanders in NZ tegen. Ik heb een moeder in mijn zwemles die haar dochter Nederlands opvoed. Dan spreek ik een beetje Nederlandse tegen de dochter in de les, maar het is moeilijk schakelen van een 100% engelse les naar Nederlands. Ik heb een Nederlandse vriendin vanaf dag 1 waar ik regelmatig mee afspreek. De moeder van een meisje uit Luna's haar hockeyteam is Nederlands, maar dat is het wel.

En dan kom je bij het stadion aan en zie je oranje uitgedoste mensen. Ik denk 'onder welke steen hebben jullie gezeten, waar komen jullie vandaan?' Je zegt 'hallo' tegen elkaar, want je draagt allebei oranje. Oranje schept een band. Zwart is maar zwart.

In het stadion val je op, de meerderheid zijn kiwis die hun Black Sticks komen aanmoedigen. Er wordt gefilmd voor TV (SKY Sport). Luna en haar hockey vriendinnetjes rennen rond om 'five seconds of fame' te krijgen.

De wedstrijd gaat beginnen en we zitten vooraan vlakbij een van de doelen. De 2e helft moet NL daar gaan scoren. Binnen 10 minuten staat het 1-0. Bij rust 2-0. Ik krijg een appje van mijn vriendin. Een foto van ons op SKY Sport Live. We zijn op TV geweest. Hoe gaaf is dat!

In de 2e helft wordt het 3-0 en 4-0. De Blacks Sticks hebben gevochten, maar we zijn een maatje te groot. Trots lopen we naar de auto, ik heb genoten en ben ook nog als 'hooligan' op TV geweest. Nico en ik gaan naar huis, Luna heeft een 'sleep over' met bij haar vriendinnetjes.

De volgende dag wordt ik wakker, zet mijn telefoon aan en 'plop' een appje van Rob uit NL: 'Jullie zijn op TV geweest bij het sportjournaal van 18.45' met een foto erbij van een stilgezet TV beeld. Hoe bizar is dat! Later de dag app ik wat mensen om het te vertellen en ze kijken de aflevering terug. En inderdaad, de SKY Sport beelden hebben het NOS Sportjournaal gehaald.

Als 'onze' meiden zondag de finale halen, gaan we weer kijken.